نکاتی در مورد نظرسنجی‌های ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا

نکاتی در مورد نظرسنجی‌های ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا

هجدهم اکتبر سال 2016، اندک زمانی قبل از انتخابات دوره پیش آمریکا طبق نظرسنجی روزنامه مطرح نیویورک‌تایمز شانس هیلاری کلینتون برای تصدی پست ریاست جمهوری 91 درصد بود. اندکی پس از آن شبکه خبری ای‌بی‌سی نظرسنجی دیگری را منتشر کرد که در آن دونالد ترامپ پیشتاز بود. نظرسنجی‌ای از طرف حزب دموکرات آمریکا بی‌اعتبار خوانده شد. در آن زمان هم‌حزبی‌های کلینتون اعتقاد راسخی داشتند که  در دوره جدید ایالات متحده با اولین رئیس‌جمهوری زن خود روبرو خواهد شد. دست کم نظرسنجی‌ها اینگونه می‌گفتند.

به هرحال همانگونه که می‌دانیم هیلاری کلینتون با اینکه تعداد رای بیشتری آورد اما به رأی‌های الکترال باخت. در این دوره نیز تا کنون نظرسنجی‌ها جو بایدن را جلوتر از ترامپ می‌دانند. اما با توجه به تجربه 4 سال پیش، چقدر می‌توان به آنها اعتماد کرد؟ به عبارت دیگر در کجا برگزارکنندگان نظرسنجی اشتباه می‌کنند. آیا پاسخ‌دهندگان با انتخاب بایدن، عملاً کمپین‌های دموکرات‌ها را به اشتباه می‌اندازند؟

نظرسنجی‌های غیرقابل پیش‌بینی

نظرسنجی با پیش‌بینی تفاوت دارد. نظرسنجی در واقع چکیده‌ای از تمایل جمعیت شرکت‌کنندگان در همان بازه زمانی دارد. مثلاً بعد از اولین مناظره انتخاباتی میت‌ رامنی، سناتور جمهوری خواه و کاندیدای ریاست جمهوری در شهر ویسکانسین با اوباما نظرسنجی‌ها نشان از پایان کار دموکرات‌ها داشت. در دومین مناظره شرایط کاملاً دگرگون شد. این نشان می‌دهد شرایط کنونی و اخبار چقدر در نظرسنجی‌ها و نظر مردم تاثیرگذار هستند. به همین دلیل است که نظرسنجی‌های نزدیک به روز انتخابات از روایی بیشتری برخوردارند.

روش‌های نظرسنجی نیز در اعتبار آنها تاثیر دارند. مثلاً هنگامی که از خط تلفن برای نظرسنجی استفاده شود شانس اینکه بیشتر پاسخ دهندگان از میان سنین بالا باشد بیشتر است. در صورت استفاده از خطوط موبایل در آمریکا احتمالاً بیشتر با پاسخ‌دهندگان روستایی روبرو خواهید شد. به عبارتی نظرسنجی‌ها مبتنی بر مدل‌هایی طراحی می‌شوند که هر کدام اعتبار خود را دارند و در آن سئوالاتی پرسیده می‌شود که در بر اساس پیش‌فرض‌های طراح نظرسنجی وضع شده‌اند.

 در مورد نظرسنجی‌ها این نکات را باید بدانید

البته وقتی اینجا در مورد نظرسنجی‌ها صحبت می‌کنیم منظورمان نظرسنجی‌های ریاست جمهوری است که وابستگی زیادی به اخبار و وضعیت روز دارند. مسلم اینکه نظرسنجی در مورد موضوعات باثبات‌تری مانند گرایش سیاسی و مانند آن به صورت روزانه و هفتگی تغییر نخواهند کرد. اکثریت مردم نیز نه بر اساس ایدئولوژی و یا گرایش سیاسی بلکه بنا بر کارنامه و برنامه‌های اقتصادی و سیاسی به کاندیدای مورد نظر خود رای می‌دهند. اما وقتی صحبت از کاندیداهای مجلس و یا ریاست جمهوری می‌شود نظر عموم شرکت‌کنندگان ممکن است با یک خبر بد تغییر کند.

در نگاه به نظرسنجی‌ها باید این نکات را مدنظر داشت و اسیر اعداد نشد:

اولین نکته این است که سازمان‌های نظرسنجی هرکدام روش‌های جداگانه‌ای برای انجام نظرسنجی دارند. هر کدام از این سازمان‌ها بر اساس روش‌شناسی خود ممکن است نتایج جداگانه‌ای بگیرند. برخی تنها از خطوط تلفن استفاده می‌کنند، برخی پرسشنامه‌ها را به میان مردم می‌برند و برخی از اینترنت برای نظرسنجی استفاده می‌کنند. برخی از سازمان‌ها نیز از متدهای مختلف برای جمع‌آوری نظر مردم استفاده می‌کند.

شرکت در نظرسنجی ساده‌تر از شرکت در انتخابات است. به همین دلیل بسیاری از کسانی که در نظرسنجی شرکت می‌کنند ممکن است در انتخابات شرکت نکنند. در انتخابات آمریکا موانعی وجود دارد که ممکن است کسی را از رای دادن منصرف کند. مثلاً مشمولان رای باید ثبت نام کنند و در فرم ثبت نام اعلام کنند به چه کسی می‌‎خواهند رای بدهند. این نظر در روز انتخابات نمی‌تواند تغییر کند و اگر تغییر کرد باید دوباره فرم را اصلاح کنند. به همین دلیل کسانی که نظرشان در مورد کاندیدایی تغییر کرده است کلاً از رای دادن منصرف می‌شوند.

نظرسنجی‌ها ملی نیستند. بسیاری از نظرسنجی‌ها وزن مناطقی از کشور بالاتر گرفته می‌شود اما در واقعیت امر چنین نیستند.

ضریب خطای اشتباده در نظرسنجی‌ها. این موردی است که در پاسخ‌های رودررو شاید بیشتر دیده شود. به نظر برخی از کارشناسان ضریب خطای درست باید دو برابر مقداری باشد که هم‌کنون در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده اعمال می‌شود.

نشانه‌های مبنی بر این وجود دارد که هنگامی‌ که به عقیده عموم کسی از شانس بیشتری برخوردار است برخی افراد کمتر میلی به رای دادن به او دارد. نمونه‌ها انتخابات قبلی بود که همه متفق‌القول بودند که کلینتون انتخاب خواهد شد اما نتیجه چیزی غیر از این بود. شاید به این دلیل بود که بسیاری از رای دادن صرف‌نظرکردند و ضریب مشارکت در انتخابات 2016 از سال 2012 بسیار کمتر شد.

همه نظرسنجی‌های معتبر از ابزار وزن‌دهی استفاده می‌کنند. وزن‌دهی به این دلیل است که نمونه انتخاب شده تراز بهتری برای جمعیت بزرگتر باشد. این وزن دهی باید به درستی انجام شود. تحقیقات مفصلی در این زمینه انجام شده است و بیش از پیش کسانی به این نتیجه رسیده‌اند که وزن‌دهی نتایج بر اساس معیارهایی مانند سن، جنسیت و نژاد در این دوره زمانی ایالات متحده ممکن است ابزار خوبی نباشد.

کسانی که حضور در انتخابات را از دست می‌دهند بیش از آن چیزی است که بسیاری فکر می‌کند. با وجود بسیاری امکانات مانند رای گیری زودهنگام و غیره، هنوز بسیاری هستند که شرکت در انتخابات را از دست می‌دهند.

دست آخر رای‌دهندگان خجالتی ترامپ هستند. درصدی از کسانی که در دوره قبل به ترامپ رای نظر دیگری در نظرسنجی‌ها دارند. این رای دهندگان که گویا از انتخاب خود خجالت‌زده هستند و در میان عموم نظر خود را اعلام نمی‌کنند و بسیاری از آنان در نظرسنجی‌ها نیز شرکت نمی‌کنند.

اولین نفری باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید!